روش‌های بیولوژیک در کنترل آفات، از مهم‌ترین و پیشرفته‌ترین رویکردها برای مدیریت آفات در محیط زیست است. این روش‌ها بر پایه استفاده از عوامل طبیعی مثل حشرات کشنده طبیعی، قارچ‌ها، باکتری‌ها و پارازیتوئیدها می‌باشند که به صورت مؤثر و ایمن در کنترل آفات مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور کلی، روش‌های بیولوژیک در کنترل آفات به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
انتشار عوامل کشنده طبیعی: در این روش، عوامل کشنده طبیعی که به نوعی از آفات تغذیه می‌کنند به محیط آفت‌زده انتقال داده می‌شوند. این عوامل ممکن است با آفات مبارزه کنند یا به تخم‌های آن‌ها آسیب برسانند. برخی از عوامل کشنده طبیعی معروف عبارتند از زنبورها، پرندگان، مارمولک‌ها و زالوها.
استفاده از میکروب‌ها و قارچ‌ها: این روش‌ها بر پایه انتشار میکروب‌ها و قارچ‌ها است که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با آفات تعامل دارند و آن‌ها را کنترل می‌کنند. قارچ‌ها می‌توانند آفات را تخریب کنند یا از رشد آن‌ها جلوگیری کنند.
روش‌های بیولوژیک در کنترل آفات دارای مزایای بسیاری هستند. این روش‌ها به محیط زیست کمترین آسیب را وارد می‌کنند و مقاومت آفات به آن‌ها کمتر است. همچنین، از نظر بهداشتی، برای انسان‌ها و حیوانات بی‌خطر هستند و تأثیر کمتری بر روی مواد غذایی دارند. با بهره‌گیری از روش‌های بیولوژیک در کنترل آفات، امکان کاهش استفاده از مواد شیمیایی آفت‌کش و کمک به کنترل آفات به صورت مستدام و پایدار فراهم می‌شود.